Sus hüzünbağ bozumu vaktidir sus zamanların saçlarını tararken ömrüme ektiğim umutlarda söndüremediğim yangınlarda yüreğim sancılı itiraflarda baharını kaybederken dilim bir sevda şimdi yanı başımda duran durdukça kanayan vedalara sarılı ki yokluğun delip geçerken mevsimleri cevapsız sorular bırakıyorum parmak uçlarımda zaman törpülerken yaramı bir sızı tutunuyor ellerime kırılgan düşlerimde iki dudağımın arasında yarım kaldıkça şiir sus hüzün usul usul gidiyorum yıkılırken kent üzerime... 25/09/2017 |
usul usul gidiyorum
yıkılırken kent üzerime...
Ne de çok şiirdi.Okunasıydı.kutladım