çabaSana çeviriyorum yüzümü çekinerek Mevsimler dökülüyor gözlerinden Bu bahar da düşüyor kirpiklerinden, koşar adım Zamanı terk ediyor yorgun bedenin Bozguna uğrayan ruhum eziliyor Firar ederken içimden bir bir düşlerim Bu ıssızlık bana yük Bana ağır Durmuyor menzile koşan kahır –kahrediyorum- Koparıyorum ölgün yıldızları yerinden Gözyaşlarımla silip cilalıyorum bir ümit Olmuyor Parlamıyor bahtımız Bağla beni gözlerindeki boşluğa Umut ekmeliyim ölgün topraklarına Ellerin sonsuzluğa uzanmadan Oysa; Bir lunapark olmalıydı ellerin Çocuk sevinçlerimi kutsayan Ve ben uyumayan güzel olmalıydım Seni daha çok sevebilmek için Farkındayım; Çatlamıyor tohum susuzluktan, filiz vermiyor Kusuru kadere yüklüyor aklım -kısır güncelerin gölgesini gezerken- Nikahınızı geçersiz kılacak bir sebep arıyorum kıvranarak İki şahit bir de imam Var mıydı? |
Tebrikler.