Dağların Kızı...
/ Yürek Yangınıma İtafen… /
Ne zormuş, kelimelerle ifade etmeye çalışmak seni; Ne zormuş; anlatmaya çalışmak hislerimi, Patlamaya hazır volkan misali; Yüreğim yangın yeri.. Ne zormuş be sevgili; Anlatmaya çalışmak sana seni, Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim şimdi; “Sen” desem ve anlasan söyleyemediklerimi… Suskunluğumda nasıl haykırdığımı, Avaz avaz sen diye inlediğimi; İç çekişlerimden anla sevgili.. Sus olan yanıma ses ol, Dudaklarımız değil, yüreğimiz konuşsun sessizce; Değdiğinde gözlerin gözlerime, Gör nasıl bir sevda gizli yüreğimde… Zaman dursun ellerin ellerime değdiğinde, Susarak konuşalım sevgili… Yüreğimin yangınını hisset ellerimde, Serçe misali ürkek ve titrek ellerimden anla sevgimi.. Nefesin yüzüme vursun; Ve zaman dursun… Yüreğin yüreğimle buluşsun, Kelimelere gerek yok, Gözlerimiz konuşsun… Anlatamıyorum sevgili, beceremiyorum işte; Seni yüreğime sığdıramazken, nasıl sığdırayım kelimelere?.. Affet sevgili, ne olur affet beni; O kadar kelime arasında, bulamıyorum seni anlatacak sözcükleri… Kızma bana ne olur! Seni anlatmaya yetmiyor kelimelerim, İçimi ısıtanım; Yüreğinde hayat buldu yüreğim… Resminle avutmaya çalışıyorum, yanan bağrımı; Elindeki tek serveti yüreği olan bu adamı, Yoluna köle olmaya amade olan varlığımı; Hayatına katar mısın hayatımı? An be an düşürmem dilimden adını, Nârında yanıyorum sevgili, anla sana olan büyük AŞK’ımı… Duy beni sevgili, duy haykırışımı; Anla sana nasıl yanıyorum dağların kızı…! byHaktan |