Suskunlu(ğum)...
Sisli bir sabaha uyanır gözlerim
Soluksuz bakışlar Nefesimin hapsinde yalnızlığa Bırakır kendini... Hıçkırarak umutlarım sıçrar Benliğim bedenimden Sarsılır içimdeki çocuk suskunluguna Sen yokken Dudaklarıma dökülür Hüznün karası... Ağlayan bir hayal bırakır ardında Sızlar umutlar lekelenmiş yıpranmış Düşlerinde... Avuçlarımdanki akıp gider ömrüme Kapadıkça gözlerimi kendini gelir Yapışır kirpiklerime Suskunluğum ağlarken içimde ... Pusu kurar ölüm eşikte Tenim çekilir göğüs kafesimde Boran boran olur yağmaya başlar Kelimeler hece hece düşer Gecenin siyah yüzüne Suskunluğum ağlarken içimde Boş bir sokağa düşer yüreğim Can verirken hayallerim Susarım susarım ve sadece Susarim Kıyamam sana dokunamam bendeki tek kelimene Saklarım derinliklerimde en degerli hazinem Alırım acılarımı Giderim boş bir sefere Sen üzülme diye... Her şeyi yerli yerince bırakırım Dokunmadan bütün kelimelere Yalnız ben birde bendeki senle Yol alır karışırım Karanlığın koynuna... Meleklerimi yollarım seni hep korusun Diye Suskunluğum suskunluğu istediğimden Değil Yigidim Seni incitmeyeyim diye belki sende hayaldim Belkide kocaman bir HiCTiM Ama bende(ki) Sen Ah Sen Anliyamadigin anlatamadigim Sen ... simdi SUS sadece dinle Sen yüreğimde Gidiyorum Gi-di-yo-rum Ey Sevgili ... GölGe (...) |
Kapadıkça gözlerimi kendini
gelir
Yapışır kirpiklerime
Suskunluğum ağlarken
içimde
tebrikler ustaca yazılmış harika dizelerdi