Yüreğim
Huzura varış mı dersin
Özüne dönüş mü dersin
Yoksa!
Zamanı geldi
Davetin mi var dersin
Tanrı katından.

Sen !
Ne dersen de?
Bir ben olmaktan
Duymadım
Duyamadım
Yakarışlarını
Sessiz çığlıklarını.

Af eyle
Yüreğim af eyle

Neylersin
Akıl bedende geç olgunlaşıyormuş
Bir ateşle
Özüme dönmeye başladığımda
Öğrendim.

Baksana !
Senin gibi
Feryat figan eden
Bedenim bile
Hiç bu kadar
Özgürlüğe hasret kalmamış
Hiç bu kadar özlememişti huzuru.

Af eyle
Heyy aşk af eyle

Şimdi zamanıdır
Bir başına bırakıyorum
Yüreğim seni
Sema’ya ellerini açtığında
Bu gece
Ne ben!
ne de sen !
Hükmedebiliriz gidişine.

Dert ortağım
Huzura çıktığında
Tövbe et
Zararın neresinden dönersek kârdır.

Hani diyorum
Dünyanın sonu da değil yaa
Kaç sabahı
Beraber karşılayıp
Kaç geceyi uğurladık
Bizden öncekiler gibi
Geçmişimizi arkamızda bırakarak.

Vuslata erelim
Hak yolunda.

Dön özüne
Özüne dön ki!
Huzura erdiğinde
Yavaşşş yavaş süzülsün
Gözlerinde ki yaşlar.

Gök kubbe yarılıp
Melekler saf tuttuğunda
Seninle beraber
Arındır azat et
Seni deee ! Beni deee !.

Farz etki zaman durmuş
Sen sende değilsin
Gecenin karanlığında
Yer gök kızılken
Buluş Araf-ta
Dön özüne
Günah âleminde
Bırak her şeyini
Özüne dön
Bir mevlevinin ruhuyla.

İşte!
O an
Sen kendinle yüzleş
Bir de yüreğindekiyle.

Bırak
Gözyaşlarını süzülsün
Sessizce
Tene düşen
Her damlasıyla
Arındır günahların göbeğinde ki
Seni deee ! beni deee !

Huzurun kapısından girip
Gözlerini kapattığında
Yaşadığın anın
Gece mi yoksa
Gündüz mü olduğunu bilmeyeceksin.

Mest olup
Takatin kesilinceye kadar
Döneceksin
Döneceksin
Döneceksin ki
Sofi olacaksın
Abdal olacaksın.

Ateşlerle Teyemmüm ederken
Duygularını ve hislerini
Bırakacaksın
Alnını dayadığın
Secdeye.

İşte!
O an
Bir sen olacaksın
bir de yüreğinde ki !.

__Ne dersin?
Bu gece
Vuslata erdiğimizde
Ödeyelim tüm günahların kefaretini
Arınalım her şeyden ....