İhtilal Sabahları
Aşağı sokakta ki!
Kadetralin çanlarıyla U/yanıyor Boşaltılmış kentin sokakları Yanık et kokusu soluduğum Çığlıklar içinde Dilimi döven ’ Asa ’ Hangi ’ Aziz’e ’ ait ki! Kan tükürüyorum Musalla dan toprağa Hicaz makamında Aynı yerde Vuruyorum alnımdan Ölüp diriliyorum İçi boş Düzenle ......... İhtilal sabahlarında Kanla teyemmüm ediyor toprak Barış güvercinleri uçuran çocuklara inat Asılacaksa meydanda ...... Umutlar Tutuklanacaksa ’ Özgürlük ’ Kelepçeli sokaklarda Ölümü görecekse boynu kırıldığında ince bir ipin gölgesinde Arınmaz ölülerin ruhları Aralamayın kapıları aralamayın Uyanacak şimdi ölüler Günahlısı Günahsızı Karışacaklar aramıza Ben yeniden ölmeden Sokak kuşları soluklansın Omuzlarımda... Her yıl aynı gün 12 Eylül sabahıma uyanıyor.. Ben uyuyamıyorum... |