Deniz diplerinde dolaşan kara balık!
Ağır metale bulanmış ciğerlerimiz seninle
Nefesimiz kesilmeden hani
Kaçalım mı yüzeye?
Bir oltaya takılırız belki
Zehirleriz bizi zehirleyenleri
Sonra timsah gözyaşlarıyla ağlarız midelerinde
Sesimizi kimse duymaz.


Vicdanım sürünüyor yerlerde!


Nerdeyse anlayacağım Erol Taş psikolojisini
Az daha intikam planı yaparsam
Gargamel’den beter korkacak şirinler benden
Gözünü sevdiğimin bencilliği!
Hep ben hep ben hep ben
Yine ben.


Güncel haberlere göz atarken
Onlar da bana göz kırparken tatlı tatlı
Harika bir haber aldım dün
Ahmet’im toplamış cesaretini
Bir roman daha yazmış


O sevinçle
Kalktım hava aydınlanırken
Balkon kapısını açtım
Kulağım yağmur sesinde
Bi güzel kahvaltı hazırladım kendime
Yedim içtim uzatmayayım
Attım baharın kollarına kendimi
Yürüyerek geldim işe
Hafiften yağmur başladı yine
Salına salına panorama


Eyy güzel dünya!
Eyy güzel bahar!
Ve dipteki balık! (bu sana)
Güven olmaz yani bana
Sakın sırtını yaslama!
Unuttum beylik laflarımın hepsini
Kaptırınca ruhumu havaya
Pembeye boyandı dünya
Ne bir sitem
Ne şikayet
Bol devinim
Bolca nefes
Bana öyle gelmiyor değil mi
Her şey ne kadar enfes!


Ne diyordum?
Yağmur altında adımlıyorum zamanı
Romantizm, nostalji, Türkan Şoray, Ediz Hun
2013 model araba bir de üstü başı kir-
-pasaklııı-
Sonra kendime baktım kıvançla


Yok yaa!
Rahmet değilmiş yağan -bildiğin çamur-
Almışım nasibimi fazlasıyla
Üç yüz altmış derecelik ani bir dönüş
Ani bir fren mutluluğa


Yine balık düştü aklıma
Yine cinayet planları
İyi mi!