Zaman diliklerinde harcanan ömürBilmezdim onca yıl seneler geçmiş Zaman söküğüne yama bilmezdim Sevilen kendine mutsuzluk seçmiş Böylece kırılıp yanma bilmezdim İstemek yapmanın kardeşi olmuş Gönülden sevginin çiçeği solmuş Yaşarken gözüme böcekler dolmuş Böyle Fatihasız gitmek bilmezdim Perdeler düşüyor kalp ırmağına Umudu sakladım gön sandığına Sözlerim gerildi aşk çarmıhına Tortusuz denize inmek bilmezdim Eğittim zamanın keşke derdini Ebabil kuşundan yedi rengini Kefene sarılır karun zengini Eşitlik mevlanın şanı bilmezdim Çuvalla altınlar sarılan ömür Yüzlere karalar çalınan kömür Vicdanın hak ise yetimi sömür Ayaklar baş olmuş tacı bilmezdim Besleme sevdalar soluksuz biter Gönülsüz işlerin geçmesi beter Üstüme gelmeyin patlarım yeter Bu kadar içlenip kanma bilmedim |
"bilmezdim" redif olarak kullanıldığı için bir önceki kelimelerin kendi aralarında kafiyeli olması gerekiyor.
"gitmek bilmezdim- itmek bilmezdim- atmak bilmezdim" gibi.
Bir de "çarmıh" hatalı.
Şiirin içtenliği bozulmasın diye öylece ilk yazıldığı andaki gibi yayınlayan dostlara da saygım sonsuz.
Emeğinizi, yüreğinizi kutluyorum.
Şiirlerinizi okumak ne tür olursa olsun, keyif vermiştir.
Selam ile