gece başladı ağaçlarda, mızıka çalıyor italyan
yerde gazoz kapakları, polisler basacak birazdan
hüzünlü bir kızıllık duruyor hala, güneşin battığı
yerde, belli belirsiz...uzaktaki amca öldü işte
gizlide övülmüş, kıdemli bir imgeyi omuzlayıp
gurbete tutulmuş çocukların soluğunda ısınarak

ölü bir adamın parmakları dolaşıyor tuşlarını
piyanonun

bir delice çocukluğa dönme isteği birlikteyken
bu içimdeki bilmece, bu benimki, bu gece
sana dokunaraktan çocukluğuma dönme isteği
delice, bu gece, kırantalar denklemi

sırtını dönmüş dolunayın sesine,
öpüşlerimin konakladığı o derin vadi
kafam ömrüme takoz, hatimsiz bir yürek taşı
’’...genelevde bir piyanist..’’
ölü bir adamın parmaklarıyla dolaşıyor tuşlarını
piyanonun... gece içinden içinden terliyor
deli tayfa zaman durmuş

piç edilmiş spermalar uzayı, dilsiz bir müze
kasti yalnızlıklar biçti ömrüne inat
dedi ki, dor isyanlarında bir cüz kadarsın
hey orada bir tiraje açmış olacak
tayfında yeni müşküller barındıran

ilhan fuat