hovarda karanumaramı yaz-dın, sesim yoktu, çıkmazda kal yedi kandilli süreyya, şamanyolunda çoban deli davullar gibi bu son tafrayı bir dansın kıyısında bıraktın gittin şimdi didaktik bir sevişme aramızda yitik şiir, bakire bir sevinçle geçti kendisinden saçlarımdan tutuştum, hovarda kara beni umutsadın da tutsadın beyin çekmelerinde yarıdan fazla kan, aşı boyası hükm ü zamanın intihar parantezine alınmış bir faşist longa akrebinde yaratıyor kendini saatin saatin sularında kahroluyor şirpençe ilhan fuat |
ben anlarım..