DURAK ÖTELERİ...
Rabia’nın şiiri anısına...
Durak... İki öteden Kara ahşap kaplı İçinde sevdaları yazılı Çardak... Başımı uzatırcasına Bakıyordum Geçen metro Hayata... Göremiyorum... Hızına yetişemiyorum... Hayata küskün Açıklara bakarken Asuda denen gözlerim Şimşekleniyor Stresliğe... Antika ruhumda Magmalık yeniceliğinde, Zerliğim zar oluyor... Derin bir keder İçimi bölüyor... Ve iki durak ötede Ayrıldığım sevgili var... Ve yorgunum... Canımı yıka benzinle Yak kibritinle kızım... Ölme zamanıdır... |
Sevdiklerin ağlar
Babacığın ağlar
Toprak ağlar...