İlhamɪnɪz bol kaleminiz daim olsun
Gülümseten ama düşündüren bir eser
Selamlar gönderiyorum

*ZİMEM

Mahallede bir bakkal vardı namıyla Acem,
Birkaç zenginden biri ise eşraftan Adem.
Virane toprak damda oturuyordu Şebnem,
Gözlerde kalmamış fer alnında biraz perçem.

Eve bakacak mecbur, Şebnem etmezdi sitem.
Başka çaresi yok ki; gidip çalışmak elzem.
Yoksa durup sorar mı gözyaşını elâlem?
Kaldı mı çalışmadan harçlığı veren sersem?

Akşama ırgatlıktan dönerken eve özlem,
“Erzak lâzım mı kızım?” diye seslenir Acem.
Bilirdi yok evinde aş fakirin bir dirhem,
Arkadan defterine gizlice yazar zimem.

Hasat olunca ekin, çözüm bulurdu denklem,
Adem uğrar dükkan’a, sorardı: nedir mahrem?
Bakkal derdi: çok fazla değil var üç beş kalem.
Zengin öder bilmeden, buydu o devir yöntem.

Şimdi her şey ortada, var mıdır şöyle sistem?
Gösterişle yaparlar modadır zaten görkem.
Fakir ile zengini bilmezdik eski dönem,
Bu zamanda insanda kalmadı böyle erdem.


Ne bakkal kaldı ne de esnaf şimdi tam zengin düzeni, soygun düzenide diyebiliriz elinde avcunda yoksa halin harap, mahalleliyi aç bırakmayan o iyi kalpli esnaflar şimdi nerede markete gidiyorsun beş kuruşu bile alıyorlar, kampanya yapıyorlar yine yüzde yüze mal satıyorlar.Birazda zamanın aynası olan bir şiir olmuş, şairimizi kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

kalemine yüreğine sağlık hocam

şiiriniz haklı dizelerdi teknik ve konu bakımından

Sayın Güçlüer,

Akıl - duygu bileşkesi şiirinizi beğenerek okudum.
Şimdi büyük çoğunluğumuz müflis tüccarlara döndük ve eskimiş defterleri karıştırmak da kâr etmiyor.

Kutlarım güzel şiiri saygıyla.

kutlarıım anlamlı şiirinizi saygılar kalın sağlıcakla

ZİMEM

Mahallede bir bakkal vardı namıyla Acem,
Birkaç zenginden biri ise eşraftan Adem.
Virane toprak damda oturuyordu Şebnem,
Gözlerde kalmamış fer alnında biraz perçem.

Eve bakacak mecbur, Şebnem etmezdi sitem.
Başka çaresi yok ki; gidip çalışmak elzem.
Yoksa durup sorar mı gözyaşını elâlem?
Kaldı mı çalışmadan harçlığı veren sersem?

Akşama ırgatlıktan dönerken eve özlem,
“Erzak lâzım mı kızım?” diye seslenir Acem.
Bilirdi yok evinde aş fakirin bir dirhem,
Arkadan defterine gizlice yazar zimem.

Hasat olunca ekin, çözüm bulurdu denklem,
Adem uğrar dükkan’a, sorardı: nedir mahrem?
Bakkal derdi: çok fazla değil var üç beş kalem.
Zengin öder bilmeden, buydu o devir yöntem.

Şimdi her şey ortada, var mıdır şöyle sistem?
Gösterişle yaparlar modadır zaten görkem.
Fakir ile zengini bilmezdik eski dönem,
Bu zamanda insanda kalmadı böyle erdem.



O zamanlara tam yetişemediysem de 60 lı yılların sonunda bu şekilde yardımlaşmalar; zenginlerin Mahalledeki fakirleri kolladıklarını hatta yapılaçak kolay bazı işleri onlara yaptırarak daha fazla üçret verip, verdiklerine kılıf uydurarak onlara yardımcı olduklarını hatırlıyorum..............
Evine alış veriş yapanların çoğu zaman komşusunada yaptığını ekmeğini komşusuyla paylaştığını biliyorum ancak günümüz zenginleri emperyalizmin acımasız çarkına dahil olup ;Yaptığı ve yapacağı hayratı basınla paylaşacak kadar vahşileşmiştir.............
Yüreğine kalemine sağlık
Beğeni ile okudum
Saygılar...............

İyiliğin en makbul olanı gizli yapılan yardımlar olsa gerek. Ne mutlu böyle yapanlara.Emeğinize sağlık. Güzel ve anlamlı dizelerdi.Tebrik ederim selam ve sevgiler.

eskiden fakirin halinden anlarlar bakkallarımız deftere yazardı onlarda halden anlayan bizim gibi insanlardı.

şimdi yerine marketler aldı..zaman değişti yaşam güçleşti..paylaşım adına teşekkürler Bekir bey..

kaleminiz daim olsun..tebrikler..saygılar..

Sayın Güçlüer yetişemediğimiz bir devrin güzelliklerinden bir erdemli kesitmiş anlattığınız. Zimem kapsamına tam uymasa da çocukluğumuzda mahallemizde çevremizde gördüğümüz bazı güzel örnekleri anımsadım doğrusu. Ben bir bakkal çocuğu olarak benzer bazı şeyleri biliyorum.
Yaygın bilinen bir öykü de ; Üsküdar' da meydanda iskelelerin arkasındaki caminin ( adını anımsıyamadım ) alt tarafındaki havuzlu çeşmenin yalak taşına madeni para bırakılır ihtiyaç sahipleri oradan ihtiyacı kadar alırlamış. Sağ elin yardımı sol el tarafından görülmeksizin !
Güzel bir konuyu işlemişsiniz.Ancak bu kapsamda yürütülen bakkalı koruma ve yaşatma çabaları, reklamları kapitalizmin dişlileri arasından bakkalı almaya yetmeyecek gibi görünüyor.
Tebrik eder sevgi ve saygılar sunarım.

Vahşi, kapitalizmin davulunu çaşla, çala, nefessiz kalırcasına şişirdik balonunu. Ondan sonra doldurulacak heybeleri gözterdi ensesi kalımlar. Onuda doldurduk ister istemez. Ondan sonra da hangarlar halindeki depoları gösterdi, şişirilmiş göbeğini gererek. O gündür, bu gündür, dolar ve boşalır depolar. Depoları dolduran emekçiler hep elleri ceplerinde, bozukluk aradılar. Yumruk büyüklüğünde cep yırtmaçlarını belemişlerdi bellemesine de, akşam dönüşü Bakkalın önünden nasılş geçilekti.

Evet dost şairim eskiden bakallarımız vardı, ucuz pahalı deftere yazsa da, yüzleri güleç dost insanlardı. Halkın, fakir fukarının hallertinden anlarlardı. Çünkü oda halktan, sıradan biri sayılıurdı. Dürüst ve namuslu çalışan bakallar en sonunda holdinglerin marketlerin zulmünden silinip gittiler.

Sorun ne acem bakkal, ne de sıkılı yumruğunu yırtık cebinde gizleyen emekçidir. Sorun bilinçli ve hakça örgütlü toplum olmamaktadır. Emekçi de, bakkal da, adam gibi hukuk kurallarınca örgütlenip bilinçli davranmadıkları için, cesur ve dinamik eylem insanları olmadıkları için vahşi kapitalizmin zulmünden kurtulamadı, hep onların depolarını doldurmaya mahkum oldular. Karşılığında aldıkları bol kurumlu ve karbondioksitli kirli bir hava.

Pay ve hisse alınacak güzel bir çalışma olmuş bu şiirtinizde dost şairim. Beğeni ile okudum. Tebrik ve taktirlerimle kutlayıp selamlıyorum Bekir Güçlüer şairim sizi. Kemal Polat

Anlamlı güzel bir şiirdi. Eski bakkal defteri olan günleri.
Bakkala gidip bir şeyler alıp, deftere yazdırdığımızı hatırlıyorum.

tebrikler,

selâm ve saygılar..