EVLİLİK YILDÖNÜMÜ
Yıl, bin dokuz yüz yetmiş sekiz,
Günlerden, on bir temmuz, Hep böyle güzel günlerdi, Umudumuz. Söz verdik, Dostların huzurunda, İyi günde, kötü günde, Hayatı paylaştık. Kâh, salıncakta sallandık, Kâh, el ele sokaklarda dolaşdık. Görevimiz icabı, evimiz sırtımızda, İl’den il’e yollandık. İyi günlerimiz geçti neşe içinde, Kötü günler yaşadık hüzün içinde. İyi günler unutuldu birer birer, Kötü günler iz bıraktı, Birbirinden beter. Düşünceler değişti, Anlayışlar değişti. Nedir Dünya’daki bu hız? Evliliğimize şahit olanlar bile göçtü, Bu âlemde artık yalnızız. Gidenlere nispet, çocuklarımız oldu, Biri erkek, biri kız. Âşık mı olduk? Sevgili mi olduk? Yoksa arkadaş mı? Dost mu? Akıp gitti seneler, sanki bir su. İşte, otuz üç senenin özeti bu. Şimdi, Kalınlaştı parmaklar, yüzüklerimizi Takmaz olduk, Ama yine de, birbirimizden Ayrılamaz olduk. |