LOĞ TAŞIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Eskiden üstü toprak olan köy evlerinin bacaları yağmur yağınca suyu aşağı geçirmesin diye "kist" denilen su geçirmez toprakla kaplanır ve o toprağı pekiştirmek için ağır silindir şeklinde bir taş kullanılırdı İşte o taşa "LOĞ TAŞI "derlerdi.
dinle dam üstündeki loğ taşından anlatsın bir, neler geçmiş başından binbir hatıra binbir gizem saklı çamur yapıp yoğurmuş ğözyaşından. iki sevdalı el ele, çekmişler aşk ateşini beraber ekmişler sırdaş tutup gönüllerini açıp loğ taşına sevdaların dökmüşler. görmüş çile yüklü nasırlı eller sırların onunla paylaşmış diller bağrın açmış olmuş bir kırmızı gül konmuş dalına hep dertli bülbüller. sabır taşı...derdin taşı, loğ taşı... gidince bacı, tek kalmış kardaşı için dökmüş, türkü yakmış ağlamış olmuş o taş artık onun sırdaşı. yetim, öksüz, çaresizin gözyaşı bir yanık türkü deler dağı taşı kimseler kaldıramaz ki bu yükü haydi loğ taşı!sen taşı, sen taşı... dilin olsa, dile gelip söylesen dertlilerin gönlün alıp eğlesen bir vefâlı dosttun çıkar mı bilmem? "unutuldum ben" deyip de inlesen. |