TAKVİMSİZ
içimde
notaya dökülmemiş bir ağıdın çığlıkları sürgün verir susar hüzün susar içimdeki gökyüzü... bir çocuk düşer kanatır dizini... birdenbire ağlar yüzünü kaybetmiş bir kadın bir buluta dokunur saçları... kaldırımlar kimsesiz değildir artık bir bıçak kınından çıkar kan dökülür taşlara ve mutluluklar köşe başlarında karaborsadadır takvimler hüküm giyer zamanı çalmaktan çocuk ağlar durmadan isimsiz kimsesiz... kadın bir şiire sorar yüzünü bulut ıslanır kaldırmlar kan kırmızı ve üşür bir adam sabahın köründe sâlalar verilir... aslında kimse bilmez bu siyah beyaz bir sensizlik hatırasıdır çocuk ağlar sevinir şairler şiir çıktı yine kadın yüzüne hasret kime sorduysa inandıramaz sevda yorgunu şiirlere gebe olduğunu sonra hücre cezası alır takvimler güneşe hasret bu acı hiç mi bitmeyecek aslında kimse bilmez bu sana sitemdir sessiz bi çığlık ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |
Hep biraz kimsenin bilmediğidir şiir biraz da.
Kutlarım.