Medine...Medine Gözde Yütüyor
Bir sefer olsa da düşsem yollara
Şu gönül Medine diye atıyor Bakınca hasretle çıkıp yollara Hicranın sancısı gönle batıyor. Gözyaşım ulaşmaz çöllerde kurur Bir hasret ki beni yürekden vurur Varsam Medine’ye hemence durur Sevgili Resulüm orda yatıyor. Ne Ferhat’ın aşkı ne yaslı Mecnun Fazladır hepsinden bendeki hûn Yollar deniz olmuş dağlarsa sütun Herbiri acıma acı katıyor. Aşıklar toplanmış yanında canan Bendirim aşkınla yanıp kavrulan Mekanı katlasam dursa da zaman Ömür, bir damla su hemen bitiyor. Dökülsün yollara kırmızı güller Hasretten ağlasın yaslı bülbüller Bir name tuttursun aşıksa diller "Medine... Medine gözde tütüyor." nuri baş |