Bayram da olsa bir köşede unutulup ağlayan bir çift göz mutlaka vardır...

Neden açılmaz kapım oysa bugün bayrammış
Kilit vurmadım ki ben umutların ardına
Bayram görmeyen gönül bayramlara hayranmış
Kaynar su da soğukmuş yeni vardım farkına.
Bayramlar dışarıda benim içimde değil.
İçime dolan keder durma, önümde eğil.

Getirmez ki bir haber eserken bad-ı saba
Gönlümdeki umutlar kırılır birer birer
Bir el dolaşır hisden yoksun kaba mı kaba
En mahrem hatıramın birden içine girer.
Yoktur ki hiç insafı mazi taştan da katı
Bu bayramda da kurdu elemlerden bir çatı.

Unutulmuş köşede hasret içe işlemiş
Oturmuş hicranların hüzün kokan tahtına
Gönlümde binler acı neşe beni dışlamış
Bu bayram da keder gene düşmüş bahtına.
Acılardan bir buket al da getir hediye
Hüzün dolu bahçemde bir fidan bitsin diye.

Telefonum yeniydi her numara yazılı
Arar idim gönlümün sıkıştığı her anda
Sanki adlar silinmiş üste çizgi çizili
Kulaklar duymaz şimdi oysa çalar her yanda
Sesler bana yabancı her birisi bir hoyrat
bugün çalmaz telefon ne yapayım kaldır at.

Bayram şekeri de var gelene tutam diye
Açılmadı kutusu bir köşede bekliyor
Desem ki mahzun gönlüm acıdan libas giye
Dayanırım da lakin yaşlı kalbim tekliyor.
T0planır üç beş kişi bir mezarın başında
Çok da zor bulmuşlardır isim yazmaz taşında.