Ben bizi mahşere dek bozulmaz söz saymışım
Başkasını boş ver yar, sana bile aldırmam
Ben adını anmayı aşkı niyaz saymışım Seni bırak, gözümden hayalini kaldırmam Aşkın ile yanmayı, en ulvi haz saymışım Başıma yıksan bile aşkın hasret dağını Yine de sen bilirim gönlümün adağını Ben senin bir buseyle can veren dudağını Ölümü alt edecek, kutsal kiraz saymışım Parmağına tırnağım, tırnak ayrılmaz etten Hatta kafama sıksan uzağımdır nefretten Yeter ki başkasıyla çatlatma da hasetten Gönlüme ayaz yıksan, bilesin yaz saymışım Sen, şemsi saadetim, ben ekseninde ayım Gamzelerin cennetim, zülfün düşsel sarayım Dilinde ferman neyse, o fermana adayım Uğruna ölmeyi de vallahi az saymışım Yanımda ol, yak beni, şanım olsun aşkı kül Vallahi sitem etmem, yanışım olur ödül Derler ya “Gülü yoksa acı çekermiş bülbül” Ben senin yokluğunu cana infaz saymışım Sen, seni bir kez görsen gözlerimin içinde Anlarsın ki tüm ömrüm elinde avucunda Kavuşmak olmasa da bu hayatın ucunda Ben, bizi mahşere dek bozulmaz söz saymışım İHSAN TURHAN _ 9 MART 2013 CUMARTESİ |
çok nefisti çok
kalemin susmasın
selam ve saygımla