Başkasını boş ver yar, sana bile aldırmam
Ben adını anmayı aşkı niyaz saymışım
Seni bırak, gözümden hayalini kaldırmam
Aşkın ile yanmayı, en ulvi haz saymışım

Başıma yıksan bile aşkın hasret dağını
Yine de sen bilirim gönlümün adağını
Ben senin bir buseyle can veren dudağını
Ölümü alt edecek, kutsal kiraz saymışım

Parmağına tırnağım, tırnak ayrılmaz etten
Hatta kafama sıksan uzağımdır nefretten
Yeter ki başkasıyla çatlatma da hasetten
Gönlüme ayaz yıksan, bilesin yaz saymışım

Sen, şemsi saadetim, ben ekseninde ayım
Gamzelerin cennetim, zülfün düşsel sarayım
Dilinde ferman neyse, o fermana adayım
Uğruna ölmeyi de vallahi az saymışım

Yanımda ol, yak beni, şanım olsun aşkı kül
Vallahi sitem etmem, yanışım olur ödül
Derler ya “Gülü yoksa acı çekermiş bülbül”
Ben senin yokluğunu cana infaz saymışım

Sen, seni bir kez görsen gözlerimin içinde
Anlarsın ki tüm ömrüm elinde avucunda
Kavuşmak olmasa da bu hayatın ucunda
Ben, bizi mahşere dek bozulmaz söz saymışım

İHSAN TURHAN _ 9 MART 2013 CUMARTESİ