ADINI , SEN KOYAlışkanlığındandır, Yalçın kayalar oldum Deniz kenarlarında. Döv Dövebildiğince, İhanet dalgalarınla. Estir İstediğin kadar, Vefasızlık rüzgarlarını. Ne varsa ayrılıktan yana, Tırmalasın Yüzlerimi. Ne merhem oldu yarama, Ne de bir yudum su. Sararmış İskambil kağıtlarında, Çingene falları, Kurudu. Zaman bile iflas etti Bu ömrün karşısında. Penceremde, Günışığı sustu. Yüreğime döktüğün; Sevgi miydi Yoksa Aşk zehri mi. Adını sen koy… (17.1.2010 tarihli 8.Şiir Kitabımdan) |