AZABI DİLEMEDİMSaçlarını koklarken kar beyazı elini Ellerime aldım da; aklını çelemedim. Yangınımı yoklarken gözlerimin selini Alevine saldım da; harına gelemedim. Kem gözlerden sakındım, hayatımdan esledim. Bir kendime yakındım, damarımdan besledim. Çalılara bakındım kuş diliyle sesledim. Kafesime daldım da; gönülden çilemedim. Dayandım oncasına başa gelen afatın. Bakmadım goncasına bağlarında serhatın. Ulaştım loncasına dağlarında Ferhat’ın, O gürzünü çaldım da; kayayı delemedim. Geldi geçti yıllarım kaderime üzüldüm. Savruldukça küllerim köşelere büzüldüm. Çözüldükçe dillerim imbiğimden süzüldüm. Çektiğimle kaldım da; azabı dilemedim. Eslemek: Önem vermek, aldırış etmek |
Tebrikler , saygılar.