KÖREBE OYUNU __Bugünlerde ziyaretçim, gözlerin kirpiğim kenar verir yol yol iki delişmen yelkenliye gün kızıllığında usul usul sokulur gönül koylarıma kendi içinde yuvarlanır aheste dalgalar sus pus uçarı yanım tava gelir de şıvgın verir boy boy aklım karışır deli dolu melekelerim yağmalar umut sözcüklerimi yoluk kanatlı kuşlar çığlık çığlığa varolan yürek sesimi dışa vuruyor hem bana ne martının gagasına yapışmışsa tüyü kaçmak isterim buralardan lâkin, içim içime sığmaz bilindik yağmurlar yine ıslatacak sağır kulaklı yanımı keyfe keder teskin eder bağrım kendi kendini ’geçer bu da geçer, daha öncekiler gibi’ sayan ne ki yerinde hani bir uyansam soluk benizli üşengeç yıldızların titreşen eteklerinde düşsem tam ortasına yakamoz serili lacivert diyarlara yutsa beni tepeden tırnağa intihar solukları asuman tepeme dikse özgürlük direğini gerinsem biraz dedim ya, gözlerin bugünlerde ziyaretçim yarıp giderken karanlıkları sallanır dengem körebe oyununda. Nezahat YILDIZ KAYA |
güzel içten mısralarınızı kutlarım.
tebrikler....