ÖLÜME SAĞIR İNSAN
yüzümü karşıma almış
hesaplaşırken sordum kim yıkabilir ki beni kendimden başka alnım da biriken terlerin verilmiş kararlarıma yansıması tehdit etti bakışlarımı. ölümden korktuğumu sanmayın sakın zaten başlamadan kaybedilmiş sancılı bir savaş değil mi yaşam, insana dönecek yüzü kaybettim zamanın kazdığı çukura düştü adamlığım, gözlerimde örgütlenmiş o kadar çok isyanım var ki , kadere karşı kirli kazanımları helal ettirir nefse tokatlandı zavallı kalmış bir yarım. bacası öksüren tuğla fabrikası gibiyim çukurlaşmış o kan dolu bakışlarımdan hançerlenmiş halimle, güzel günler uzaklaşmış kanımda ki ateşle, çılgınlığımın kusurunu örtecek cesareti gösteremedim, nefsimin neşterinden nasiplendi edebim kara çarşaflara dolanmış kabarık hislerin yatağında oynaştı ruhum her gün batımında başladı ümidi yalana avlatma bahanesi deli taylar gibi koştum geceyi günahlarıma sarmak için delikanlı pozlarım dudak yarasında beslenmek isteyen sahte kahramanlıklar yaratır şöhretin koynunda yıkanırken. kim yıkabilir ki beni kendimden başka ; gözlerim tik kapmış tebessüm eden yüzleri görmekten, ruhum şeytanla döllenmiş boşlukların efendisi, kulaklarında şehvetin uğultusunu taşıyan merhameti budanmış çocuk seslerinden koparılmış hırs mahkumuyum işte insanlıktan kalbi çarpmayan rahat bir uykudan yoksun Tanrı bereketinden nasiplenmemiş aşk mevsimine girmeden yorgun bırakılmış iyi duygularla anımsadığı bir tek günü olmayan ölüme sağır insan benim işte ben. ne olur şaşırmayın size ağlayan bakışlarımla pişmanlığımı uzatırken. güzel bir çatıya muhtaç ev gibiyim bilseniz heveslerime konmuş kaç tanrıyla boğuştum. üzerine yağmur düşmeyen toprağım kırık kanatlı kuşların kökü kurumuş ağaçların çektiği çilede hep benim sesim yankılanır. açlığına esir edilmiş tutkuların parçalarında gizlenmiş tarihler boğazlıyor aklımı yalnış sebeplere eğilmiş yaşamın küllerinde savruluyor sevmediğim hayat. ölüm istiyorum ey ! kudret sahibi yitirdiğim kuvvetime karşılık sabırla savaş bitti demeni istiyorum üçüncü sınıf adamlığıma azrailinle barışı gönder ama insanların girmediği bir yer olsun. |