SURİYE’NİN HÂLİ
-Zâlim Esat’a ithaf-
Yerden top ve tüfekle, gökten helikopterle Yeryüzünde var mıdır, kendi halkını vuran. Ne kadar zâlim varsa, hepsi kaldı geride Söyleyin kan dökmeye, izin var mıdır şer’an? Îmanı söküp almış, Rabbim onun özünden O kadar gaddarlaşmış, yaş akmıyor gözünden İç savaşı çıkaran, zâlim Esat yüzünden Hama, Humus, Halep’se, oldular birer ören. Elbet günü gelince, kırılır onun kolu Kan dökme/yakıp yıkma, zâlimin budur yolu Vücutlar param parça, sokaklar ceset dolu Ambulanslar zor alır, göğü çınlatır siren. Suriye’ye de bir gün, umarım güneş doğar Bu nasıl bir savaş ki, kardeş kardeşi boğar Kalabalık üstüne, havadan bomba yağar Cenazeler sokakta, yapılmaz oldu tören. Her zâlimden daha da, çok/çok ileri gittin Haccac’ı sen solladın, daha büyük halt ettin On binlerce kişiyi, baban gibi katlettin Senin gibi zâlimi, lânetler yüce Kur’an… 04/02/’13 Hanifi KARA |
Selamlar saygılar