Çekimser
Ne olacak şu
Sokak lambalarıyla sonumuz Ansızın üşüşüyorlar üzerime Sanki soğukmuş da, Onlar ellerini Ceplerime sokmak istiyorlar Oysa ceplerimde yer yok Çocukluğumdan kalma Haşarı bir taş Bilinmedik pencerelere Doğrultulmak için bekliyor cebimin birinde Öteki cebim ise daha şişkin Çünkü benliğim onda saklanıyor Var gücüyle tekmeliyor Azıcık bir aralık bulsa, Dökülecek dışarıya Cızırtılı pikap, Akşamın olduğu yerdeyimi döndürüyor Eğiyorum başımı Dinliyorum Şimdi içimden Kanatlarını çırpa çırpa Kuşların geçtiğini söylesem, Aklımı yitirdiğimi düşünürsünüz Ama öyle Kuşlar, Hem de gagalarında her dilden Ayrı ayrı mektuplarla İçimden geçiyorlar Göz hizamda bir ayna Uzakmışım kendimden Bunu anlamış baktığımda Azıcık daha gülümsersem, Kaybolacakmış çizgilerimden bazıları Pusulamda yönler Aççık bırakılmış kapıları işaretliyorlar Sığsam ya artık Sığınsam ya Yetmedi mi Sokak lambalarından çektiğim? |
kendine bir liman bulmak ister gibi...