sagnakların fırtınaya dönmüş haliydi
yaşam ibaresi kırıntılarımız
anlımızda dünden kalma yetim lekesi
sırtımızda dünyanın bütün yükü
kimsesizlikten bükülmüş belimizin direği

uzak tepelerde diriliş ateşleri yakmışız
uçurumlarda özgürlük halayları çekmişiz
bir kadının siyah gözlerine cephanesiz bakmışız
dilimizdeki yılanın zehrini elimizin tersiyle itmişiz
ama ne hikmetse sözlerimizi acıtana susturmuşuz

bazen uykusuzluk bedenlerimize ağır gelsede
hep uyanmışız sabahın seyrine
ziyan etmeden ağlamışız sevgilinin gidişine
yürekten sunmuşuz ellerimizdeki kınaları
hep beklemişiz giden döner diye
yalanmış meğer ...

artık sevgi köyünde yosunlaşmış duygular boy boy
belkide kaybettik ulu orta dağlarda aşkı
kimselere sezdirmiyorum kalbimdeki
kangren acıları...

biz ne güzelde sevmişiz uzaktan uzağa
bir beyaz gömleğe dili süslü sözlere
ağzımda kekremsi bir aşk.
ziyanı yok kül rengi gecelerin yoldaşlığına
bir masalsı aşktı bilinmeze...

şimdi usulca sokul yanıma
sana bir şeyler anlatayım dilimin döndüğünce
kara gecelerde uykumuz kaçsın herkesten habersiz.

bakışlarımızda zil zurna aşkı içelim
yaşadığımız sessiz söyleşileri dillendirelim
yoksulluğun arsızlaşmış halini teğet geçelim.

nasıl olsa gönlümüz sürgün mahallinde konaklamış
ellerimiz birleşsin titremeden dokunsun gönlümüze
seğirtmeden geceyi gündüz edelim
dudak kenarlarımızda.

sen gitmeden aşka dair, az biraz oyalanalım ,
_____________________________________ey sevgili...




Sermin Çınar/İzmir




şiirime ses olan sevgili Necla Sarıkavak yüreğine sağlık.sevğimdesin