ruh haliyetim ve şimşekler..
Karanlık ve kuzguni bulutlar yaklaşıyor dünya semasına
Ebabil bir örtü gibi sarıyor karanlık her tarafı Ardından şimşekler, her şiddetinde ölümü,dehşetti ve korkuyu hatırlatır insanoğluna. ve yarasalar gibi iniyor yeryüzüne gıdım gıdım Her inişinde bilmem kaç bin voltluk bir enerji Toplasan bütün elektrik santrallerini Bir fıskiyede boğup geçecek Bir fıskiyede delip geçecek Bunu dindirebilecek ve esnetebilecek hiçbir güç yok İnsanlar çaresiz çünkü emir veren yerleri ve gökleri yaratan Allah. Yapacak hiç bişey yok dua etmekten başka… Gece endişe içinde uyanıyor bu ana Sanki bir mahşer anı, gözlerde ebabil korkular Dudaklar kupkuru,yüzler mosmor, avurtlar içine gömülmüş birer vadi Yürekler suskun ve gerilimi yüksek sessiz bir filmin senaryosuna dalmış sanki, sözcükler inzivaya çekilmiş teskin olmuyor hiçbir yürek Ve hiçbir yürek bu kadar çaresiz kalmamıştı Ve hiçbir yürek bu kadar sessiz ve aciz dalmamıştı bu filmin senaryosuna.. Ne yazık ki bu senaryodan Kaçacak ve saklanacak hiç bir yer yok, bütün kapılar kilitli ardı sıra Çünkü takip eden Allah,Allah Allah Onun görmediği ve bilmediği hiç bir yer yok Onun görmediği ve bilmediği hiç bir yürek yok… II— şiirim beni çekiyor insanların korkularına ve çaresizliğine elbette bende korkuyorum bu ana tanık olduğum için lakin ellerimi açıp dua etmekten ve Allah’ın merhametini dilemekten başka hiçbir şansım yok mamafih bizi bu dehşet senaryosundan uyandırabilecek ve bu tehdidi üzerimizden kaldırabilecek ancak o dur diyorum.. yürüyorum senin izinden çünkü senin olduğun yerde biliyorum; hiçbir dehşet sahnesi yoktur.. saygılarımla… |