8
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
3220
Okunma
Ömrüm uzadıkça kısalıyor boyum
gitgide nasıl da anneme benziyorum
işte şimdi titrek ellerle,
kaybolan yıllarım gibi
üstünü örtüyorum yüzümdeki çukurun.
Ya pişmanlıkla varırlar, ihtiyarlığa
ya da ölümden korkmadan yaklaşır kıyılara
hüzün dağların ardından düşerken, usuma
ben yine Bedzin şatosunda deliksiz uyuyorum.
Kendime koşarken tökezliyorum bazen
aklaşan saçlarımla, karanlığa gömülüyorum
umudum inkarda, unuttuğum zamanlarda
ve ben artık annemede benziyorum galiba.
m-jgan
5.0
100% (13)