Od Ülkesi
Yağmurla uyandım sensizliğe,
Sırıl sıklam, Kan ter içinde.... Ölüm korkusu sardı dizlerimi. İnsan olamadan ölecek birileri, Birileri can kesecek bu sessizliğe.... * Bir yangın sonrasında sürüldüm, Sınırdaki od ülkesine. Valizimde mumdan heykellerim, Dilimde emanet beyitler... Kahretsin..... Yaramı deşiyor yuvasız serçeler. * Eylül kurşuna dizildi gözlerimin önünde... Bu yüzden sevmiyorum, adıma yazılan şiirleri.... Gazete manşetlerinden,aristokrat kalemlere, Tutkulu mektuplar yolluyorum atlarla Ölesiye seviyorum, sırtımdaki kırbacı.... Ölesiye dövüşüyorum isyancılarla... * Metropol karanlığına hapsedip, Aç bıraktığın zambaklar, hu çekiyor derinden Yolumu çiziyor aldığım beddualar... Sakın dokunma, Kaç kurtul ellerimden, Bu kanlı ihtilal, senin yüzünden. * Benim suçum yok... Anarşist ezgiler, Satanist şairler putlaştırdı nefretimi. Karıncalar kendi köşesine çekildi, İbrahim’i bekliyorlar.... Haberin yok! Umudun adına,ihtilal diyorlar... |