Gelecek Zamanın Rivayeti
Çok korkuyorum baba,
Uykularım öksürüklerle bölünüyor her gece yarısında. Elimi kaleme buladığım zamanlarda, dizlerim titreyerek kalkıyor, Çala kalem birşeyler yazıyorum tahta masamda. Kendi yazdıklarımı kendim bile okuyamıyorum Masal diye anlattığın menkıbeler geliyor aklıma; Azalıveriyor yüreğimdeki efilti, Böyle huzur buluyorum bir parça da olsa… Okuduğum kitaplara kahve değil, korku döküyorum son zamanlarda, Bazı cümlelerin üstünü örtüyor, Bazılarını çıkarıp alıyorum hafızama. Gözlerim infilak edecek gibi oluyor! Senin gibi bakamıyorum ki dünyaya, Yoramıyorum ülküleri hayra. Korkuyorum işte Ayıp değil ya... Sen varmışsın gibi karşımda, Anlayamadıklarımı anlatmaya çalışıyorum;kekeleyerek… Eskisi kadar düşünmüyorum ateşe atılan dirileri, Ya da çarmıha gerilen bedenleri. Tur Dağı, katliyamları izliyor eli bağrında Ve mahyalar, ışığına çağırıyor,kendi gölgesine düşman nesilleri. Oysa ki Hepimiz görüyoruz yoldaki işaretleri. Toprağın altındaki sesleri duyabiliyorum baba Karıncalar,odun taşıyor yürek yangınıma. Üstüme çöküyor sanki şairlerin yalanları. Bazen kaçıracak gibi oluyorum aklımı; Yaprak neden yeşiline kıyar mesela? Güneş, batacaksa neden doğar baba? Ya da Kan toplayan bir organ, neden çift atar. İnsan, çırpındıkça neden batar? Çok korkuyorum baba, Yazmaya yeltenince dudaklarım kanıyor dişlerimin arasında. Yağmurlardan nefret ediyorum hala Bana cocukluğumu hatırlatıyorlar her defasında. Korkma desen de nafile Tek başımayım sanki kalabalığın ortasında. Hala taşıyacak gücüm var adımı;kafa kağıdımda. “Adını kim koydu ” diye soruyor bazen tanımadığım insanlar "babam" diyorum "Benim babam…" İşte o an Tonlarca yük kalkıyor omuzlarımdan… Çok korkuyorum baba, Daha bir derinleşti beynimdeki muamma. Dibi görünen kuyular var beynimin kanyonlarında. İniş kolay, Çıkış, bir kelebeğin kanadında. En çok da suyun üstünde yürürken korkuyorum. Dev bir girdap, beni içine çekiyor,uğursuzca. Bu sebebden dolayı , evden çıkamıyorum. Kah hece bunalımında, Kah nazım sonlarında, Süresiz vaatlerin kökünden, Sarf kelimeler türetiyorum. Türeyen her kelime,geleceğin rivayetinden kurtulamıyor. Korkuyorum diyorum baba Yürümeyi öğrendiğim gün kadar korkuyorum. Bu kez düşmekten değil, Düşersem kalkamam diye korkuyorum. |