s/ezgi__ömrüm yüzlense gönlüne bir kez ne kılıf ararım ne de kılıfına yüz düşüvermişse vakit kaçamak yazgıdan açılır şehlâ vadimde çiçekler tam tekmil hangi rüzgar yener kollarımı ve, hangi rüzgar bekleme istasyonlarında iki kez vurur bağrımdaki cidara vazgeçmedim ki henüz çabalamaktan güneş tabiat peronunda halinden memnun üçüncü mevki oysa ki kibreder senli şarkılar bitmeyen aceplerde gömülü arzın yansa da derinden için için uçuklu kıvrımına düşer dudağımdaki kavruk s/ezgi yitirir cazibesini şikayetin di’li geçmiş zamandan arta kalan tebessüm sıvışmışsa cürmüyle ilkin akseder yusuf yüzüyle sarmaş dolaş adımlarım telaşlı yenil(eş)en izinde kıtmirli uykulardan geçer giderim. Nezahat YILDIZ KAYA |