UMUDA DOĞAN TANDIMSokak lambalarının ürkek titremesinde Yenildim savaşımda korkaklığa divane Vardır bir hayır dedim gözün seyremesinde Kötünün pençesinde çırpınırken pervane Gezdim dolaştım ama yine kendime döndüm Bardaktan boşalarak maziye yağıp söndüm *** Albenisi kalmamış çekmiyor beni hayat Nerede eski vefa izi bile kalmamış Ne yana baksan kırık yetmez mi ki zayiat, Nerede eski cefa çekmeyen gam bilmemiş Tutundum, bırakmadım kırık dalıma bindim Ateşten gömlekmiş aşk, giyip kor gibi yandım *** Pembe düşlerim vardı bir de beyaz sayfalar Hepsi karardı bir bir kaybederek rengini Buharlaştı su olup kalbe aktı cefalar Yalnızlıktan ölsem de bulamadım dengini Sihirli sözcüklerin gösterişine kandım Ben sana ömür değil rüya misali andım *** Bakmak değildir görmek üstünkörü bağlanmak Fark etmek gözlerdeki sevgi dolu bakışı Silmek değildir gitmek gönüllerde dağlanmak Bilirsin, ters yönlüdür hayatımın akışı Elbet anlayacaksın, sana can veren candım Ne güneş ne de yağmur umuda doğan tandım Seda YÜKLER |