Bir Demet Fiyasko - Mihr-û Mah (4)
Birdemetfiyasko..
sevdim seni köklerimi sularcasına,sevdim. serim düğüm tabiatı çözümlemeyi sev dil ey naaşımı yaşatan! gözlerimden yaş akar.. bu yaşlarla besledim seni büyüyü verdin selvim. tohumların filizlendi, dalın göğe ulaştı elde edemediğimden belanın evaına bulaştım yetinmedim, nice ummanı dalga dalga betimledim velhasıl kul açtır.. sonsuzluğa attığım ilk kulaçtın. semanın aşka gelişi buncacıktan ibaretse eteğinde ki günlerini gök kubbeye ithaf et sen susuzluğundan hicve düşe yazar kara toprak bu tozun toprağına bir damla can, ibadet sel.. açtığın yaralardan gir içeri, beni yorma adımladığı her toprağı maziye gömüyor nal ve her hıçkırığa bir göz yaşı sinmiş, hacizlenmiş e sen de biliyorsun, serçeler ağlarsa ölüyorlar şunu da bil; seni yazarak öldürdüğümü bilemedim her daim körerdim, zatın bir kez olsun bilemedi sana susamış lehçem uzatmadı seni bilene dil susmuşluğu, maşuğuna bir demet papatya bil edebim sesinin ti notasını bir ben anlar bir sağır yokluyorken yoğun peçesinden bir solu bir sağı kulaklarımı tırmalıyor sesi, sesi kesilesicelerin ve ti’ni yok ediyor sesi , sesi sana benzer bir sağın. bu ne bencilce, ne küstahça bir karardır? gözümde yaşsın Kar.. düne kadar Kar ardın izimi silmekten ibaretsin, artık kar ardım kar ardın, karardın.. Kar, ardınca kar ardım. can, ceninden rızlasına bi yaz can bi yaz koydur secdede alnımın ardına bi parça niyaz koydum bi yaz toydun bi yaz da ser olu verdin gözlerimde Elimde teninden kalan sadece bir demet fiyaskoydu... //Nârdanadam.. |