15
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
2610
Okunma
ürkek bir çift el
sıkı sıkı kapatırken basma perdeleri
gözleri pörtler kalıbında gecenin
ürmeyi bilmeyen it dışarıda
yığarken kurdu kapıya
daha nezih bir dili olsaydı keşke
ahmaklığa sövmenin
unutulmuşluk kokulu çarşaflarda
dut karası kuşkudur uyku
çingene sızılar çöker göğse
kabuslardan hemen önce
kadını olmak ayrı
karısı olmak ayrıdır
bir adamın
daha soylu bir tarifi olsaydı keşke
insana ağlamanın
yanaklarında suçlunun parmak izleri
vuranı bizim diyor kabul tüten bakışları
hangi makamdan mühürlüdür
suskun kadın dudakları
sert rüzgârlarda boy veren
fidanlar gibi ince
ince ve öyle kavi
hep aynı yöne eğrilir boynu
hayat albümlerinde ninemin
başka bir bedeli olmalıydı oysa
insan kalmanın
vakit hep şimdi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
