Mekansızlık yolcusu...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın "Yüzümde elvan elvan varken tebessüm her an..Şimdi tebessüm dahi, bu femde feyad olur"
kocaman bilinmezlikti
sana dair yazılan her şey. sen daha on yedisinde sırtlamıştın hayatın olur olmadık yükünü... sanki dokunsam kıyamet kopacak gibi bakardı gözleri selam verdin mi derinden gelirdi karşılığı selamı, huşu içinde. daha on yedisinde elli yaşın yorgunluğu vardı kimseyle konuşmaz siyah abasıyla acılarını usulca örterdi... göz göze geldiğimizde sormak isterdim nerdeler... onu tek başına sokaklara atanlar. veya onlar hiç yoktular onda her sorunun cevabi hee idi.. kalbindeki sızıyı gözlerinden anlardım sanki bir dilek tutmuş ta olacak günleri bekliyordu ... kimseler bilmezdi onun nerde yaşadığını bir uçurum kenarında yanlızlığa bırakıyormuş kendini dedim ki insanlıgı barındıran dağlar yoldaşın mıydı... sustu ve soluksuz baktı yüzüme ve öyle derin baktı ki gözlerime bir anda kendimi boyutsuzlukta gördüm an be an ne acıy dı yaşanmışlıkları görmek kanımı dondurdu kapatsam da gözlerimi sanki başkaydı bedenim olduğu yerde ruhum onunla acıları sıralamaktaydı korkuyordum... erenlerin meclisine davetteydim uzakta tutma beni yanacaksa senin yolunda ya medet aşkına ululara semah dönsek de, sen ve ben dönüşte yanlız değiliz derdimiz ziyade olsa da sadık dost dedik yolumuz yaradana çıksa da dedi ki... kalk kimse görmeden usulca gidelim buralardan. dağ başında bekleyenler var yandaş yoldaş dostları bırakmadan irkildim sanki gerçekti... düşlerim karabasan olmadan hadi kalk.. uyan da gör beni dedi işte o zaman baktım ki buralardan değildi ... geldi , gördü ve etrafı toza bulamadan ______________________mekansızlığa gitti... Sermin Çınar/İzmir şiirime nefes oldun,yüreğine sağlık Deniz Pınar... |