Arınmak...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın inanıyorum ki bir gün bütün beyinler arınacaktır...
insanlığın doguşuyla başalamıştı
bu arsız zulmun tanıklıgı ilk kanı akıtmıştı kardeş kardeşin işte o zaman danberidir bu kan hiç durmadan akmakta şimdiki şölen bozması hayatlarda bir yanlarımız hep şarap tadında esriktir ya da alamudun kalesindeki afyon yüklü gençler gibi berzahsız yaşamlar ruhumun alevinde semah dönmeye yeltensekte her seferinde ucuz olur dönüş semahlarımız arınmaya çalışsakta firavun nefsimiz hep iş başında esir etmişiz gölgeli ruhlar zindanına bedenlerimizi kanla beslenir olmuş dudak kenarlarındaki börtü böcek yalınsız yaşaya seyretmeyen arzı endam nefsimiz çatal dilli yılan soy üretmekte havva yanlarımızda geçmiş zamanlarda doyumsuz kavgalarımıza anlaşılmaz hikayeler yüklesek te sonuçsuz kalan mücadelenin ezik kalanlarıydık ben çok öncelerden söylemiştim ilk kanı kardeş kardeşe akıtsakta havva nefsine hükmedip ademe sunduk elmayı kanımızda hep bir doyumsuzluk vardı ruhum gidip gelmelere dayansada kuşku taşır beden transferinde arınmak ... yolumda yöremde ruhumda cefaların olmadığı bir dünya kanın akmadığı nehirler,barut kokmayan bir gökyüzü anamın memesindeki saf süt kokusu gözlerimizde nefrete dair hiçbir şey bir cennet hayal ediyor ruhum _____________________________tuba dallarının altında... Sermin Çınar/İzmir şiirime nefes olan can dost deniz pınar teşekkürler yüreğine... |