Bilmedin İz
Bilmedin İz
bilmedin, neden şahaneydi göğ bütün harcamalarına rağmen ân! irkilirdin görseydin acımı irkilmek uygun kelimeyi bulamamanın ayrıntısı olurdu sarktığından belki de memelerinden bir güneş parçacığı kendisini bıçak sanıyordu rüzgâr -aklımı kesemezdi ki!- yine yolu uzattım askına vermek için kuyumu kırk kere şükür dileleri bıraktım ağzına uyurken geçtiğin son rüyaya kimdin ki kimim ey kimsesizliğim! tanrı mı vardı yoksa sen mi aranızda kalmıştım üç öğüt bir fincan açmıştım tersinden uğr ıhlamur kok’usla gecemin geçtiği on yedisinde sen on sekizinde on dokuzunda ve hattâ yirmisinde yoktun geciken harcamalarla! bir bilsen nasıl acınasıydı kuş uçuşu en kanatsız bir akılda! Payanda |