Aksak Senfoni…Bir gariban paltosunda buruşuk bir not, Kaç pişmanlığın tuttuğu ellerin boyası Ve kokusu mazinin oldum olası Uykusuzluğu, yoksulluğu kör olası… Her biri bir hayalin kaydı, bir ucu hep kırık, Telaşlı anlarda yanlışa gebe, ilik tutmaz birkaç düğme. Nemli bir kış akşamında şehir, Gidenler, kalanların ay vuran yanlarının pervanesi, Ve eski, aksak bir senfoninin habercisi Nemli bir kış akşamında şehir, Gidenler, kemiklere işleyen haleden bir zehir. Yüreğin cebe sığdırıldığı birkaç satır, Kendini cebinde taşıması insanın Bir not, kuşluk vakitlerinin ana duasında sabır… Belli ki sözlerin hükümsüzlüğündendir Yıllara bunca suskunluğu eskimiş yakanın. Bekleyiş; varılamayan noktasında, cümlesi arşınlanan yolların. Biraz yorgunluk biraz öfke Ve bir istasyon umududur saat başlarına taşınan, Öylesine bir yaşamak tutumu, Arta kalan birkaç sözün, paltoda kuşlara vurgunluğu. 11.12.2012 |