İlk Zamanlar 28- Afitap / NŞiirin hikayesini görmek için tıklayın liseden sonra kursa devam eden Zuhal hanıma bir asker vurulur,
ve terhisinden sonra ailesinin yanına Almanya’ya döner, hemen düğünü edilir ama o söz vermiştir, düğününe giderken kaza yapar.. ve yıllar geçiverir.. kursa beraber gittikleri Arzu hanımın eşinin kuzenidir o asker, Arzunun oğlunu büyütür, ancak; o hiç bir düğüne gitmemiştir. .. gecikmenin sebebini nihayet anlayabiliyorum.. bana anlattıkları ile anıları depreşen Zuhal hanım fenalaşmış.. bir türlü kendisine ulaşamadığım için ben hikayeyi bitirdi ve sustu sandımdı.. büyük geçmiş olsun sevgili ablacığım.. ellerinizden öpüyorum kurgulamadan ve detaya inmeden devam edeyim.. şoktayım..
.
duymak istediğim sözler değildi bunlar yalancı bahar gibi "yalancı" mutluluklar kaç günlerdir aramadı sormadı hiç Murat’ım şu feleğin işine bak "kazaya uğramışlar" bu nasıl bir tecelli, yine yaram depreşti yine bir kaza geldi, yine felek kalleşti hayatımın anlamı, iki gözüm Murat’ım şu feleğin işine bak bizimle cebelleşti bu nasıl kara yazgı, bu nasıl kademsizlik bu nasıl bir beladır, bu nasıl talihsizlik ben sensiz ne yaparım.. ceylan gözlüm Muratım şu feleğin işine bak, olmaz olsun sensizlik ...... |
hey maşallah sende mi hececiler kulvarına transfer oldun ağam :))
seni bulunduğum safda görmekten nur duyarım
güzel bir şiir olmuş tebrikler dost kalem ellerin dert görmesin.