İLLE NARKırmızı toprağın üvey narı Kabuğunun altında sarı Çürümeye meyilli Birikmiş gözyaşı damlaları Bir taşa vur şöyle azıcık sivri Dökülür içinde saklı inci taneleri Sen de ki yirmi ya var ya yok Bilemedin yirmisekiz olsa olsa On yılı kayıp beşi hediye Uzundur yanık içindeki deliye Bilmem neyledi de viran etti dünyayı Kendi gülmedi güldürdü arşı alayı Bir can sakladı yerin dibine kuru ayaz zamanı Toprağı bulaştı paçasına, ayyaştı Çocuk halinde diline verdiler tarçınlı baharı O gün bildi bahar bir hardı Yangın dediğin ateşse bile Aslı içinde büyüttüğü sade bir nar’dı... |