korkmayı öğreniyorum önce doğduğum yere yabancılığım arttıkça kırık aynama yansıyor lanet hayat amel kitabıma yüz çizgilerim el bastıkça
sebeplerim vardı affetmeye dair yakamdaki karanfil mutluluk saçarken dudağıma esir alsa da gidişler c’esareti kalacak gelgitleriyle dönüyor başım karanfil kokulu şiir sayfalarımda
kirlendi mi dünyaanne yoksa sen gideli mi gözlerimde çoğaldı çöpler şu günâh senin bu günâh benim oyununda herkes ebe gökyüzü kirlenmesin diye oysa hayallerimi bile uçurmamıştım ben güneşe
susmayı öğrendim bir de şimdilerde dilimden huzur kelimesi eksildikçe cehennem çukuru doldu dünya inanki iblis kulaklarımıza kibri üfürdükçe
gördüm ki acının rengi her dilde aynı hüznün rengi sarı her gözde ölsem gam yemem gayrı ölsem kalmaz gözlerim geride bırakacağım bir adım var bir de tamamlanmamış birkaç dize
anladim ki herşey boş beyaz gün’âh bulaşmış kefenlerimize nöbet tutuyor kapıda kıyâm’et vurulurken beynimizden keskince ölmek için erken vakitlerin düşünmek için geç eyvâhı penceremizde
tadı da kaçtı teselli şarabının yaktıkça boğazımı gamlar mutlu olabilirdik belki de anne vazgeçmeseydi uçmaktan kuşlar
biliyorum ki hayat ölümün az öncesi yaşam âh beyhude boşaltın dünyayı ahali Tanrı geri çağırıyor insanları cennetine...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Beyaz Gün'âh şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Beyaz Gün'âh şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Zaman ne kadar uzun geliyor bize derken bile aslında tek cümlenin kısacık anında klaıyor sözler.... Hayat ne kadar kısa yada kimine göre uzun.. Hangivakit bir öncekinden değeli yada manasız.. Kimse bilmiyor insanın kendinden başka gittiği yeri, düşünceler içine sığdırıp tüm ömrün yükünü, heybe sırtlar gibi sırtlamasını bekliyoruz zamansızlığı.., bir küçük yürekten.. Oysa ki deyip şimdi şöyle yapmak böyle yapmak gerekli derdim ama. Malesef ki yüklenmek doğrusu ya da ederi bu fikirlerin... Herşeye bir cümle çıkarılabilir eserden o kadar kuvvetli ve anlayışı kavradığında yakıcı.. Etkilendim demek kısa ve aptalca olur, İyi güzel hoş harika ddemek de, Bazı eserler vardır ki okuduğunda ne anlarsan anlayasın, sahibinin dilini çözemessin... Sihri gizinde gizli bir eser olmuş... Mükemmelden ötesi Saygılarımla Tebriklerimle İsmail Yılmaz
korkmayı öğreniyorum önce doğduğum yere yabancılığım arttıkça kırık aynama yansıyor lanet hayat amel kitabıma yüz çizgilerim el bastıkça
sebeplerim vardı affetmeye dair yakamdaki karanfil mutluluk saçarken dudağıma esir alsa da gidişler c’esareti kalacak gelgitleriyle dönüyor başım karanfil kokulu şiir sayfalarımda
kirlendi mi dünya anne yoksa sen gideli mi gözlerimde çoğaldı çöpler şu günâh senin bu günâh benim oyununda herkes ebe gökyüzü kirlenmesin diye oysa hayallerimi bile uçurmamıştım ben güneşe
susmayı öğrendim bir de şimdilerde dilimden huzur kelimesi eksildikçe cehennem çukuru doldu dünya inanki iblis kulaklarımıza kibri üfürdükçe
gördüm ki acının rengi her dilde aynı hüznün rengi sarı her gözde ölsem gam yemem gayrı ölsem kalmaz gözlerim geride bırakacağım bir adım var bir de tamamlanmamış birkaç dize
anladim ki herşey boş beyaz gün’âh bulaşmış kefenlerimize nöbet tutuyor kapıda kıyâm’et vurulurken beynimizden keskince ölmek için erken vakitlerin düşünmek için geç eyvâhı penceremizde
tadı da kaçtı teselli şarabının yaktıkça boğazımı gamlar mutlu olabilirdik belki de anne vazgeçmeseydi uçmaktan kuşlar
biliyorum ki hayat ölümün az öncesi yaşam âh beyhude boşaltın dünyayı ahali Tanrı geri çağırıyor insanları cennetine...
susmayı öğrendim bir de şimdilerde dilimden huzur kelimesi eksildikçe cehennem çukuru doldu dünya inanki iblis kulaklarımıza kibri üfürdükçe
gördüm ki acının rengi her dilde aynı hüznün rengi sarı her gözde ölsem gam yemem gayrı ölsem kalmaz gözlerim geride bırakacağım bir adım var bir de tamamlanmamış birkaç dize
anladim ki herşey boş beyaz gün’âh bulaşmış kefenlerimize nöbet tutuyor kapıda kıyâm’et vurulurken beynimizden keskince ölmek için erken vakitlerin düşünmek için geç eyvâhı penceremizde
tadı da kaçtı teselli şarabının yaktıkça boğazımı gamlar mutlu olabilirdik belki de anne vazgeçmeseydi uçmaktan kuşlar
biliyorum ki hayat ölümün az öncesi yaşam âh beyhude boşaltın dünyayı ahali Tanrı geri çağırıyor insanları cennetine...
beyaz kasım güncesi...
Çok çok güzeldi severek haz alarak okudum ve dinledim, Kalemine yüreğine sağlık Selam ve saygılar üstadım... Seslendirme nefisti..
Dünyanın kirlenmesi ilk kan ile beraber başladı... İlk insanın hataları ta bugüne kadar geldi ve bitmek bilmiyor... İnsan boşuna Cennetten kovulmadı... İnsanların ihtirasları, makam sevdası, kıskançlık vs. zir zilletler, felaketler ve nihayet helak oldu beşer... Tanrı geri çağıracak cennetine; zira masumlar ödüllendirilmeli... Kötü nefesler sürgit kalsın cehennemde...
"cehennem çukuru doldu dünya inan ki iblis kulaklarımıza kibri üfürdükçe,,
İblisten daha müthişleri var... Ortalığı kana bulayanlar, gasp edenler dünyanın çiçeklerini... Anaları ağlatan eşkıyalar var iblisten fena... İblis'in suçu insana secde etmeyerek Allah'a karşı çıkışı... Ezazil oldu rezil adı kaldı Şeytan...
"acının rengi her dilde aynı hüznün rengi sarı her gözde,,
Acı ve gözyaşı her yerde aynı... Ötekileştirmeler var, sınırların çekilişi, silahların çekilişi... Cennet sığmadı, dünya da... Sınırlayanlar insanlar... Tüm dünya aynı dili konuşsa, hep beraber birlik olsak beyaz, siyah demeden... Ütopik bir dilek bu... B i l i y o r u m . . .
"anladım ki herşey boş beyaz gün’âh bulaşmış kefenlerimize nöbet tutuyor kapıda kıyâm’et,,
B o ş... Muvakkat dünya elbet... Her ölüm bir kıyamet cana... Her gün ne kıyametler kopuyor c/anlarda... Kimisi ölerek, kimi de ölüp ölüp dirilerek...
Tadı bulmak gerek elbet, dünya hepten de kötü değil... Güzelliklerin hürmetine dönüyor dünya... Güzellere, güzelliklere gözümüz aksın... Kötülere, kötülüklere Allah yeter...
Yürek özünüze sağlık değerli dost yürek...
Sevgiler, hürmetler...
=============================================== e d i b / a h m e t
yine müthiş yine doyumsuz yine anlatılmaz susulur bir şiir daha kaleminizden ah ah kıskanıyorum Rabbim daha güzellerini de yazmayı nasip etsin kaleminiz kavi olsun... saygılarımla sevgilerimle..