DEĞMELİ
Sevgide tanımam ne kin ne kibir
Sevmeyi bilmemek hayır sağlamaz Açıktır kollarım sarılan bilir Sarılıp sarmayan beni bağlamaz İçimde koparken, her gün tufanlar Makbuldür gönlüme coşkun akanlar Kendi gölgesinden korkan ne anlar Önüne set konan ırmak çağlamaz Ne zaman kalbimi açtıysam aşka Açmasaydım dedim sonunda keşke Sözümü söz bilen çağırır meşke Lafını bilmeyen, gönül eğlemez Sahte aşklar için bedel ödemem Bana gelmeyene ben de gidemem Candan değilse can feda edemem Sevmeyenin zulmü yürek dağlamaz Ağlatan aşk değil,aşıkmış meğer Anlarsın kötüye,düşersen eğer Kadrimi bilene bir ömür değer Vefasız yar için, kimse ağlamaz... Cansıla |