a deyip anlatalımA benim gözlerimin nefsi terbiyesi kaburgandan çıkar gül tomurcukları gömleğinde çözülür sessizliğimin ilk düğmesi iffetin edebimle birlikte yürür yıldızlar gölgeleri üzerimizden siler yollar ayrılırsa ağaç ağaçlardan kurtlar ürer A benim kendimde kalan temiz yanım renkli bulutlar süsler gökyüzünü gövdende babilin kayıp bağları kördüğümler ancak ellerinde çözülür sen gidersin bir haber gelir göçük altında kalmıştır doğduğun şehir sen gidersin gönüllere küfrün ağı düşer demir dağlara insani yanımız gömülür gidersin denizler küser denizlerde dev kelebekler ölür A benim saçlarımın mevsimlere takıldığı kar bahçeme çiçek yağar yokluğun belirlenir derdi yazan dermana derdi gizletir ruhum derinine gizlenir heyhat bir imtihan halidir bir nizam bir dirlik bir temizlik meselesi başı çeker tarlalara nice pamuklar ekilir bir imtihan halidir heyhat imtihandır kan kan damardan çekilir A benim göğsümün bereketli toprağı dallarından tüfekler inşa edilir ne insanlar gerilir yaylarında ne insanlar ne insanlara çevrilir kuşluk vakti bir kuş ölür sebebi aranmaz adalet devrilir memlekette selviler serilir serpilir yas tutacaklar kalmaz kaçışan uçuşan yaslara cansız gönüllerde birer mezarlık verilir a benim tenimin gergin hali gençmişliğim a benim kendimden kendisine geçmişliğim a benim |
Çok şey söylenmiştir gitmekler üzerine. Bu şiir de o güzelliklerden biridir.