Kıyımı reva gören canilerin fendinden

Vefayı silip geçen ihanetten yoruldum

Gurur sağanağıyla nasıl geçer kendinden

Yalandan medet uman zihniyetten yoruldum




Menfaat zinciriyle kenetlenen canlardan

Namusu töre sayıp akıtılan kanlardan

Nice masum çocuğun gömüldüğü anlardan

Beyinleri yıkayan cehaletten yoruldum




Zora düşünce ağlar bugünün insanları

Timsah gözyaşlarından oluşur lisanları

Merhamet gösterdikçe büyür ün ve şanları

Küçüğü büyük yapan adaletten yoruldum




Mayınlardan kaçarken mermilerle vuruldum

Bozuk bir saat gibi her gün hüzne kuruldum

İsyanım seldi önce, artık ben de duruldum

Huzura ödediğim kefaretten yoruldum




SEDAsız kalışlarım şaşırttı ürkekleri

Cesaret buldu hemen taşlaşmış yürekleri

Karartmaktı dünyayı en büyük erekleri

Gösterdikçe değmeyen sadakatten yoruldum