MAZİNİN KÜLLERİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Buruk bir zaman diliminde maziye yolculuk...
Nicedir buruk kalbim, sebepsizdir kederim Belki de doğuştandır hüzün dolu kaderim Gülmeyi unutalı bir hayli zaman oldu Papatyalar sarardı, ahu bakışım soldu Boynuna sarılmayı nasıl da çok isterdim Küçücük yüreğimle tek sevgini dilerdim Geçmişin gelgitinde ne çok savurdun beni Ben affetsem de bil ki Allah affetmez seni Ne zaman çocuk görsem içinde sevgi dolu Harabemde saklanıp ağlardım eni konu Uçan balonun bile kıskandım hürlüğünü Geç olsa da anladım acımın gürlüğünü Ağlarken gece gündüz, canına can verdiğin Daha mı tatlı geldi yoluna gül serdiğin Genetiğim karıştı, çözemedim şu ağı Kessem damarlarımı biter mi ki kan bağı Kalbinde cesaret yok, bakamazsın yüzüme Bir kez olsun kulak ver elem dolu sözüme: “İçimde bir alevsin zamanla küllenecek Döktüğüm gözyaşları gün olup dillenecek” |