yolcudışarısı toz birden toprağa yemin etti bulutlar kendi kuyusunda ay yarım halka fısıldadı kalbine tam oraya yirmialtıncı kez nefes al nefes ver patlamalar sessizce başladı göğüs ucunda mor titredi elleri uzaktaki bohem ağacına rüzgâr düşerken bir gece yarısı ateşle sıvıştı gidiyordu yanarak tanrı yabancıları sevmedi her şey uyudu o altın varaklı çerçeve Aysu |