şiir dostluğuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın defterde tanıştığım ve sevdiğim tüm dostlara...
Ortak hüzünlerimiz var Ucundan gösterip Ortasına saplandığımız Ve ortak yok oluşlarımız Dizelerde. Nasıl da benden dediğimiz duygular var Gözlerimizle dokunduğumuz Sevdiğimiz Sahiplendiğimiz. Varılmamış yollarımız var Aklımızın bir köşesinde. Sen şair! Nasıl da yakın duruyor yüreğin yüreğime. Kursağında kalan sevinçleri yutkunuyorum yerine Gözyaşların yanağımdan süzülüyor En çok kendine benzeyeni seviyor kalp Ruhlarımız tanış evvelden Birbirine geveze. Şiir, Bahanesi dostluğun Ellerimiz yürek işçisi Sözcüklerle akıyor boyası kalbin Makyajsızken daha mı güzeliz dersin? |
arkasına da kocaman bir kilit vur
sonra kaybet vurduğun kilidin anahtarını ki
herkes yerli yerinde kalsın,
gebersin hatta meraktan
ne olacak ki
bir ekran altı üstü
kapattın mı ekranı
kaybolup gidiyor herşey
aferin