-Ezberbozan-
Kaç kez parmakladın kalbimi
Ki; parmakizinden yakalandın bir gece vakti Susmuştu ay Yıldızların dilini kesmiş olmalıydın Dolanmalıydın unutulmayan şarkılar gibi Bütün dillerde Kimi ellerde kına olmalıydın Mürekkep kimi şiirlerde Muzdarip bir aşkı haber verirken çalıkuşu Huşu içinde kılamadığım ikindi namazıydın belkide Bazende yüreğimin geçiş töreninde, fikrimde mayın gibi Dal gibi işte... Zel gibi... Şın gibi.. -Ayınsız bir günde gaybına eremediğim vuslattın Sahi; o sana yazdığım son şiiri nereye fırlattın?- ---- Süphanekeyle başlayan dua gibiydi oysa gözlerin Bereketinden eteği karıncalanırdı tüm sevdaların Martılara çay ısmarlayıp hesabı ödemeden kaçısını bilirim Hani sen hüzün adlı kelebeğin kanadının deseniydin? Bende hiçbir kelebeğin ölmemesine vesileydim Gayr-i İhtiyariydi tüm elveda deyişlerin Geviş getiren o sarı devenin sırtına yüklemişken dünyayı Kamasutra diyordun aşk; ölüm ise mostra Üstüme geçirdiğim en değerli zimmettin beş parasızken Hafızımdın beni ezbere bilen En ağır anlaşmaydın kalbimde Ben diyeyim karlofça sen de lozan Ah şimdi bir sızı var tam da içimde Ve sahipsiz bir aşk ezberbozan |