Ürpersin adanmışlığım
’kal biraz daha
kal benim için’ dediğin sözler var ya kıvamı tutmuş yoğurt gibi oturmuş yüreğime gidemedim işte... -------------------- şimdi nereye baksam sen varsın nereye otursam yanıbaşıma çömelleniyor nefesin benden önce yönü mü...önemli değil olanca ağırlığında ya aleni dağılmışlığımı resmeder gülümseyişindeki çizgiler nereden geldiğini bilmesem de kokun düşüyor burun kanatlarımın üstüne hani ilk sözlerini unuttum desem yalan yalan... toplayıp senden kalanları sana postalayabilmek hala aynı nakaratın üstüne düşer dünya; yüzüstü ’evvelim sensin ahirim sen ’ bir kez elim varsa... çevirsem tersine acı çökmüş, kavga dövüş hengame. ey benim yüreğim! söylenmemiş kaç sözcük daha var durak aralarında nasılsa ’alıştı’ dediğin çığlığıma kaç yorgunluk nefes hapsedeceksin ya da, esirgediğin kaç merhaba köşebaşlarında gizlenip sükûtuna pusmuş yerle gök arası elimde asılı kaldı dalgınlığım uzakları çeker alır beriye göz ucumla anlaştığından beri oysa ki, kulaklarımdaki çınlamadan aşamadım karşı yaylayı telaşlı isyanım kendi ninnisiyle oyalıyormuş meğer meğer bütün sesler eziyet yarışındaymış durun, durun hele... bitmedi ’yurttan sesler’ ’gökyüzünde bölük bölük turnalar, dost eline uğrar m’ola yolunuz’ bugünlerde utanmazlık doruğunda gezinir avare günahlar öperek tabanımı oysa yüzüne hiç vurmadım, inan bana... var mısın süzülürken ardımızda reddedilen akşamlar usulca dokun ölüm öpmeden yüzünü; ürpersin adanmışlığım ’kal biraz daha kal benim için’... Nezahat_yıldız_kaya |
’evvelim sensin ahirim sen ’
bir kez elim varsa... çevirsem tersine
acı çökmüş, kavga dövüş hengame. ey benim yüreğim!
içtenlikle kutlarım harika bir şiir nefes nefese okudum yüreğine sağlık...