Okuduğunuz şiir 17.9.2012 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Vesselam
Gülüşü kekre çocukları sevdim hep Gamzesini yağmurlu gülüşlere terk etmişken çocukluğum Hep bir sonraya erteledim ilkbaharların toprakla buluştukça buram buram hayat kokan nisan damlalarını…
Önce o’na sordum Yani anneme Yalnızlık ne demektir? Cıss dedi Tüm meraklarım yanıtsız kaldı sonrasında Susmanın ekseninde Gözlerine bakmadan konuşmayı öğrendim Eğilirken başım adımlarım hizasınca…
Cümlesiz ve fikirsiz yaşamaktan çok korktum vesselam Herkese benzemenin şekilciliğinden Ağır kâbus duygusu inceliğinde bencilce böbürlenip Ruh sakatlığına yakalanmaktan…
Bencilce özüme sahip çıkmaktan çekinmedim asla ve kat’a…
Debelenmeden fasit daire içinde Canlı cansız her varlığı beş duyuyla algılayıp Yüreğime ve gözlerime Şükrederek giydirdim…
“Amenna”
Ötekileştirilen hiçbir ben’in Olmadan sadık köpeği Ve olmadan izleyicisi buhurlaşırken bedenleri sabi sübyanın Olmadım haşa şiddetin ve korkunun müridi Kimsenin kalbiyle terbiye etmeden bedenimi Akl-i kül veryansınlar ardında Olmadım vesselam kimsenin onay mercii…
“pasif katil değilim”
"Ne yaramı gösterdim Ne de utancımı Kimliğim sorulduğunda"
Kalsa da hayallerim 7 yaşımda Biliyorum ki düş kuruyorlar çocuklar hâlâ taşrada Suçlu gibi sıçramazlar uykularından Gökyüzü kadar geniştir yürekleri Bazen de güneş kekemesidir sesleri Kirpiklerini kapayınca dillerine oturur kederli ve parçalanmış harfleri Kırık dökük dükkân tabelasıdır kimi zaman Babalarının evlerine dönüş saatleri Azıksız ve delikken cepkenleri…
Yine de ısınırlar birbirlerinin gölgesinde Arka ceplerindeki ayna masumiyetlerini aksederken Noktasız cümlelerle konuşup Geçerler gecenin ötesine Kırık pencere ardınca Velhasıl içimdeki çocuk hâlâ orada…
Sonra kuyuları giyindim yüreğime Annem sordu bu defa Öğrendin mi? dedi Sustum önce içimin taşlarıyla Alnımın çizgisine iki büklümüm dedim sonra İki kirpik gözyaşımın aktarı Hareli bir yarayım dağ başlarında Yol diliyim şiirlere sığınak cümleler kuran -Buğz etmeden hiç bir gölgeye kurşuna kafa tutup- Beni bekliyor olsa da tüm ayrılıklar Onurla ayaktayım…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Vesselam şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Vesselam şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiir çokca şiirdi usta kalemden düşen sözlerle ne güzel anlatmış benim devrimdeki çocukluğu biz hiçbir zaman sözcüklerle konuşmadıkki büyüklerimizle, gözlerimizle konuşurduk bakıştıkmı annemizle. Şiirin içinde kendimi buldun okurken. Yüreğinize sağlık. Harika bir anlatımdı kutlarım. seçilmeyi hak etmiş bir şiirdi. Selamlar Saygılar. Kalın sağlıcakla.
Günün payesini paylaştığımız, bu güzel şiirin şairine selam ve dua, şiirine tebriklerimi bırakıyorum... Dün şiiri okumuş ve çok beğenmiştim. İçimden güne gelecek kalitede bir şiir demiştim. Haklı çıkmak her insanı mutlu eder ya beni de mutlu etti...
Mükemmel bir anlatım, Mükemmel bir şiir, Her satırda ayrı bir roman yazıyorum kendime, Her satırda ayrı bir hayal, ayrı bir yere gidiyorum, Nedense bu gün, Güne düşen şiirinizi tebrik ediyorum Saygılar şairim
En çok yaşayarak öğrenmekteyiz, alnımızın çizgileri arttıkça büyüyor sonrasında bir yandanda küçülüyoruz... güne düşen şiir ve şairine saygı ve selam bıraktık...
Gülüşü kekre çocukları sevdim hep Gamzesini yağmurlu gülüşlere terk etmişken çocukluğum Hep bir sonraya erteledim ilkbaharların toprakla buluştukça buram buram hayat kokan nisan damlalarını…
Bende bu şiiri ve bu satırları çok sevdim. Yüreğinize sağlık.
Dün okumuştum bu güzelliği zaman yetersizliğinden yorumumu bırakmıştım.Sonrada malum işte iş - ev derken.Bugün ana sayfada görünce nasıl mutlu oldum anlatamam.
Her zaman ki gibi muhteşemdi Hazal Hanım.Özge ifade ve hissettirdiği duygu yoğunluğuyla sık dokunmuş hüzünlerimizi sınadı şiir yine o büyülü , cezbedici yoğunluğuyla harmanladığınız ehil yüreğiniz sesiyle.
Gönül emeğinizi tüm içtenilğimle kutlarım.Şiir yüreğinize her dem sevgi ve saygılarımla.
sabah okudumdu aklım karıştı ve derinliğinde kayboldum...
ucundan iğreti bir şeyler yazmak olmazdı ama vaktim de olmadı.
çok şiirdi çok anlatı . ve dizginden kurtulmuş azgın atlar gibi çiğnemiş kendi izlerini dedim.
"Ne yaramı gösterdim Ne de utancımı Kimliğim sorulduğunda"
bu gibi şiirleri maskelemek bölmek olmaz dahası kolay değildir. bir bölüm coğrafyanın bir bölüm aklı kıtlara cevabı demek doğru olur sanırım. bildiğimce ki; bölünen her bütünlük tükenir!
insanlık ortak payda ve hepimizin kardeşliğinde ortak fayda.
esaslı ve muazzam düşün izleri salan geçmişle gelecek arasında otoban kurmuş iyi bir şiirdi.
değerli arkadaşıma ve sağlam eserine teşekkürlerimle...
"Sonra kuyuları giyindim yüreğime Annem sordu bu defa Öğrendin mi? dedi Sustum önce içimin taşlarıyla Alnımın çizgisine iki büklümüm dedim sonra İki kirpik gözyaşımın aktarı Hareli bir yarayım dağ başlarında Yol diliyim şiirlere sığınak cümleler kuran -Buğz etmeden hiç bir gölgeye kurşuna kafa tutup- Beni bekliyor olsa da tüm ayrılıklar Onurla ayaktayım… "
Ayrılık yüklü kaybedişlere inat
Sesini yükselten şiirlerde olmasa
Her dem yalnızlığımız dokunur
Yara dediğimiz bahtımıza
...
Tebrik ederim güzel insan
Derin bir sus ile okuyorum şiirlerinizi
Selam ve saygımla
Irmak Eriş tarafından 9/18/2012 12:26:53 AM zamanında düzenlenmiştir.
Gülüşü kekre çocukları sevdim hep Gamzesini yağmurlu gülüşlere terk etmişken çocukluğum Hep bir sonraya erteledim ilkbaharların toprakla buluştukça buram buram hayat kokan nisan damlalarını…
Önce o’na sordum Yani anneme Yalnızlık ne demektir? Cıss dedi Tüm meraklarım yanıtsız kaldı sonrasında Susmanın ekseninde Gözlerine bakmadan konuşmayı öğrendim Eğilirken başım adımlarım hizasınca…
Cümlesiz ve fikirsiz yaşamaktan çok korktum vesselam Herkese benzemenin şekilciliğinden Ağır kâbus duygusu inceliğinde bencilce böbürlenip Ruh sakatlığına yakalanmaktan…
Bencilce özüme sahip çıkmaktan çekinmedim asla ve kat’a…
Debelenmeden fasit daire içinde Canlı cansız her varlığı beş duyuyla algılayıp Yüreğime ve gözlerime Şükrederek giydirdim…
“Amenna”
Ötekileştirilen hiçbir ben’in Olmadan sadık köpeği Ve olmadan izleyicisi buhurlaşırken bedenleri sabi sübyanın Olmadım haşa şiddetin ve korkunun müridi Kimsenin kalbiyle terbiye etmeden bedenimi Akl-i kül veryansınlar ardında Olmadım vesselam kimsenin onay mercii…
“pasif katil değilim”
"Ne yaramı gösterdim Ne de utancımı Kimliğim sorulduğunda"
Kalsa da hayallerim 7 yaşımda Biliyorum ki düş kuruyorlar çocuklar hâlâ taşrada Suçlu gibi sıçramazlar uykularından Gökyüzü kadar geniştir yürekleri Bazen de güneş kekemesidir sesleri Kirpiklerini kapayınca dillerine oturur kederli ve parçalanmış harfleri Kırık dökük dükkân tabelasıdır kimi zaman Babalarının evlerine dönüş saatleri Azıksız ve delikken cepkenleri…
Yine de ısınırlar birbirlerinin gölgesinde Arka ceplerindeki ayna masumiyetlerini aksederken Noktasız cümlelerle konuşup Geçerler gecenin ötesine Kırık pencere ardınca Velhasıl içimdeki çocuk hâlâ orada…
Sonra kuyuları giyindim yüreğime Annem sordu bu defa Öğrendin mi? dedi Sustum önce içimin taşlarıyla Alnımın çizgisine iki büklümüm dedim sonra İki kirpik gözyaşımın aktarı Hareli bir yarayım dağ başlarında Yol diliyim şiirlere sığınak cümleler kuran -Buğz etmeden hiç bir gölgeye kurşuna kafa tutup- Beni bekliyor olsa da tüm ayrılıklar Onurla ayaktayım…
Önce o’na sordum Yani anneme Yalnızlık ne demektir? Cıss dedi Tüm meraklarım yanıtsız kaldı sonrasında Susmanın ekseninde Gözlerine bakmadan konuşmayı öğrendim Eğilirken başım adımlarım hizasınca…
Cümlesiz ve fikirsiz yaşamaktan çok korktum vesselam Herkese benzemenin şekilciliğinden Ağır kâbus duygusu inceliğinde bencilce böbürlenip Ruh sakatlığına yakalanmaktan…
Bencilce özüme sahip çıkmaktan çekinmedim asla ve kat’a…
Debelenmeden fasit daire içinde Canlı cansız her varlığı beş duyuyla algılayıp Yüreğime ve gözlerime Şükrederek giydirdim…
harika yorumlama yeteneğinizi ve yazım şeklinizi çok beğendim.ne kadar mutluyum şiir adına bu güzel kayda değer yapılımlardan dolayı.sizi canı gönülden tebrik ederim.sevgiler..
'Yol diliyim şiirlere sığınak cümleler kuran'
Ne denir ne yorum yapılır ki bu şiire., sanırım en doğrusu susmak. Ne şair incinsin ne şiir.
Akıp giden şiire kim bent olabilir ki baki selamlar.