meczup yelkenlisi/takıntılı sevdalar.. yontusuz zihnimin kıyılarına düşürdüğü ânlık mânâyı, kaygısızca toplarken eteğiyle, utangaç telaşıma sürüyor esrarını elâsı cezb gözleriyle hep sabırsız bir meltemle demir alır gece izinsiz fikrim meyleder sanrılar denizine, tutuşur ah ellerim su mavisi ihtimaline hüzün ışığıyla yansır silüeti,pareler yüreğime kırılır sezgimin umut çizgisi düşünsel ufkun matemiyle yetişir takıntılı sevdama sarı bir rüzgar sırtında meczub yelkenlisiyle şiirimin obsesif kurgusu aşkın güvertesinden sarkıyor yakamozlara büyükçe bir imge kırımı yaşanıyor iç sesimde suçluluğun garip duygusu ekleniyor varoluş nedenime çözümsüz tutkunun incelerini boynuna bağlıyorum dip dalgaların imkânsız ihtiyacım asil meçhuller morgunda takıntılı sevdalarla söylüyor ruhuma k/esintisiz..o şarkıyı ’’yalnızlığıma eş/sin sen ’’ .. |